Brandbrief aan kersverse minister Halbe Zijlstra (Buitenlandse Zaken)

De Turkse Nederlander Burhan Carlak uit Hengelo heeft een brandbrief geschreven aan Halbe Zijlstra, de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Hij vraagt Zijlstra een nieuwe ‘witte bladzijde’ te openen voor de betrekkingen tussen Nederland en Turkije:

Geachte minister,

Na het record van de langstdurende formatie is er eindelijk een nieuw kabinet. Daar zijn wij met z`n allen erg blij om. Jullie hebben laten zien dat ondanks vier diverse verkiezingsprogramma’s één regeringsprogramma kan worden gevormd.

Naar mijn idee is er geen ander beter Nederlands export product dan het ‘politieke polder model’. Dit past ook zeer in de handelsmentaliteit; duurzame business genereren met een positief resultaat, zodat alle partijen kunnen meeprofiteren. Focus op wat ons bindt dan te zoeken naar verschillen. Een effectief psychologisch mechanisme.

Chapeau!

Graag wensen wij van u harte succes.

Ik richt mij -denk ik- wel namens een kleine half miljoen Nederlandse Turken. Hoewel ik geen officiële vertegenwoordiger van deze groep ben, kan ik u gezien mijn breed netwerk verzekeren dat ik hun emoties en wensen goed ken.

Geachte minister,

Ik verzoek u om zo snel mogelijk als eerste een nieuwe ‘witte bladzijde’ te openen voor de betrekkingen met Turkije. In mijn ogen zou dit een van de eerste dossiers moeten zijn wat u uit de koelkast dient te halen.

De eerste 100 dagen van het ministerschap zijn vaak essentieel. Uw aanpak, visie maar ook de prioriteiten geven richting aan uw koers. Mijn advies zou zijn een begin te maken in de verbetering van de relaties met Turkije en deze te doen met dezelfde handelsgeest en polderaanpak. Daar zal iedereen blij van worden, in het bijzonder wij Nederlandse Turken.

We leken tot voor kort de kinderen van ruziënde ouders. Met een ongelukkige timing tussen twee verkiezingen en de ban van populisme, zijn wij als Nederlandse Turken het meest benadeeld.

Net als bij een ‘relatietherapie’ tussen ruziënde partners, kan het helpen stil te staan op wat beter kan dan wat fout ging. Dit zult u zeker van uw handelsgeest herkennen. Uiteindelijk willen wij allemaal een win-win situatie.

Als tv-programmamaker hebben wij een tv-documentaire gemaakt dat ging over 400 jaar van betrekkingen tussen Nederland en Turkije. Te zien was dat er sprake is geweest van een ongestoorde, indrukwekkende lijn met zoveel parallellen. Twee culturen die op een eigen wijze een wereldvisie hebben.

Er is sprake van een traditie met tal van prachtige voorbeelden.

De laatste opvallende ontdekking in deze reeks was de berichtgeving van Turkse hulp aan de Nederlanders tijdens de watersnoodramp van 1916. Zie volgend DutchTurks-link.

Dan heb ik het nog niet eens over de tulp of Sinterklaas! Maar de belangrijkste bindende factor is de aanwezigheid van zoveel Nederlandse Turken die overtuigd zijn dat hun toekomst in Nederland ligt en hier een bijdrage kunnen leveren.

Mondiaal gezien hebben wij met zijn allen alleen baat bij dat Turkije zijn gezicht naar het westen richt en democratische hervormingen opnieuw oppakt. Een stabiel land in de regio en een grote economie als partner. Bij betrekken en opnieuw relatie aangaan is de meest effectieve relationele manier.

Als lokale politicus heb ik ook geleerd dat politiek niets anders is dan het sluiten van compromissen. Maar ook als maatschappelijk werker kan ik ook diverse effectieve psychologische methoden aanreiken.

Als wij kunnen terugkeren naar de houding van zoals het in een normale relatie gaat – ook tijdens tijden van crises – kan dit leiden tot veranderingen in contraproductieve houding van de andere.

Als journalist krijg ik signalen dat er ook vanuit Turkse zijde positieve bewegingen zijn. Door onder andere biculturele zakenlui als bemiddelaar in te schakelen voor herstel van relaties.

Op het moment dat wij in Nederland nieuwe stappen zetten, ben ik er van overtuigd dat er ook stappen volgen vanuit de Turkse kant.

Economische belang:

Vandaag las ik in de Turkse kranten dat er een nieuwe spoorlijn geopend gaat worden tussen Baku, Tiblisi en Kars. Deze is bijna duizend kilometer lang en is een enorme impuls voor de regio. Niet alleen op economisch vlak, maar zeker ook op politiek en sociaal-cultureel vlak. Deze ontwikkeling is wel richting het oosten, maar ook daar van kunnen wij als handelsland profiteren. Dankzij deze spoorlijn kan ik straks met de trein van Amsterdam naar Peking.

Burhan Carlak

Gewone burger uit Hengelo

© Turksemedia.nl – Alle rechten voorbehouden | TMC | Gepubliceerd: 03-11-2017