De strategische rol van Turkije bij het beëindigen van de burgeroorlog in Sudan

OPINIE – De wereldwijde diplomatieke invloed van Turkije neemt toe nu het zijn aandacht richt op de verwoestende burgeroorlog in Sudan, een conflict dat al bijna twee jaar woedt. Na succesvol vrede te hebben bemiddeld tussen Ethiopië en Somalië, richt Turkije zich nu op het oplossen van het gebroken politieke landschap van Sudan, gekenmerkt door een machtsstrijd tussen twee rivaliserende generaals.

Het verwoestende conflict heeft meer dan 11 miljoen mensen ontheemd, met nog eens tienduizenden verloren levens. Begin januari accepteerde de militaire leider van Soedan, generaal Abdel Fattah al-Burhan, het bemiddelingsvoorstel van Turkije, in een poging de spanningen met de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) te verlichten. De oorlog tussen de Sudanese strijdkrachten en de Rapid Support Forces (RSF) is uitgegroeid tot een van de meest verwoestende humanitaire catastrofes van onze tijd.

Met miljoenen ontheemden en de economie en infrastructuur van een land in puin, verkeert Sudan in een staat van wanhoop. Maar de tragedie reikt nu verder dan de grenzen van Sudan, golft door de regio en bedreigt fragiele politieke evenwichten. De internationale gemeenschap kan het zich niet langer veroorloven om werkeloos toe te kijken terwijl deze crisis zich verergert.

De groeiende aanwezigheid van Turkije in Afrika

Dit jaar moet een keerpunt markeren, wanneer de wereld van retoriek naar actie overschakelt. Het is een tijd voor serieuze betrokkenheid, niet alleen in woorden maar ook in daden, om een ​​einde te maken aan de gevechten, het lijden te stoppen en de basis te leggen voor herstel. De inzet is enorm, niet alleen voor Sudan maar voor de stabiliteit van de hele Hoorn van Afrika. Dit moment vraagt ​​om meer dan humanitaire interventie. Het is een cruciaal keerpunt voor de wereldwijde diplomatie, waarvoor gedurfde actie, innovatief denken en collectieve vastberadenheid nodig zijn om verdere verwoesting te voorkomen.

Alles wat minder is, is een afstand doen van verantwoordelijkheid jegens het Sudanese volk en de regionale vrede. De oplossing van Turkije lijkt praktisch: zorg ervoor dat de VAE de RSF-steun stopzet in ruil voor het intrekken van klachten tegen Abu Dhabi bij de Verenigde Naties door Sudan. Volgens een recent rapport van de Verenigde Naties en verschillende onderzoeken in de media, is gebleken dat de VAE de RSF financieel steunt en bewapent. Als reactie hierop heeft Washington sancties opgelegd aan de RSF-leider Hemeti en zeven Emirati-bedrijven. Ondertussen heeft Turkije een voorstel aan Abu Dhabi gepresenteerd, om het te overtuigen zijn steun aan de RSF te staken in ruil voor het intrekken van zijn klachten tegen de VAE bij de VN-Veiligheidsraad door Sudan.

Als onderdeel van zijn bemiddelingspogingen bezocht de Turkse viceminister van Buitenlandse Zaken Burhanettin Duran op 4 januari 2025 Port Sudan met een positieve en pragmatische agenda, waaronder het opzetten van een bank en een nieuw hulpagentschap in de regio. De betrokkenheid van Turkije is niet alleen een kwestie van diplomatieke invloed, maar ook een aanzienlijke inspanning om de groeiende humanitaire crisis aan te pakken, waarbij de proactieve rol in de zich ontvouwende regionale dynamiek wordt benadrukt.

De strategische invloed van Turkije in heel Afrika breidt zich snel uit, aangezien het een grotere rol wil spelen in de Hoorn van Afrika en de Sahel te midden van verminderde Amerikaanse betrokkenheid. De groeiende betrokkenheid van Turkije in Afrika is misschien wel de meest positieve ontwikkeling van de afgelopen jaren voor vrede en stabiliteit in de regio. Naast het ondertekenen van militaire overeenkomsten met belangrijke landen als Nigeria, Rwanda en Ethiopië, is Ankara ook begonnen met economische ondernemingen, waaronder de exploratie van olie en gas voor de kust van Somalië, wat duidt op een diepere economische en geopolitieke betrokkenheid.

Soft power over koloniale erfenis

De handel van Turkije met Afrika steeg van een bescheiden 5,4 miljard dollar in 2003 naar 35 miljard dollar in 2023. De groeiende invloed van Turkije in Afrika wordt vaak gezien door een lens van diplomatie en zachte macht in plaats van door militaire macht.

Hoewel veiligheidssamenwerking een onderdeel is van de Turkse aanwezigheid op het continent, is de Afrikaanse strategie van Turkije vooral gedefinieerd door invloedrijke instrumenten zoals economische partnerschappen en ontwikkelingsprojecten. Ankara heeft gewerkt aan het bevorderen van sterkere banden door energie- en defensiesamenwerking te bevorderen, zoals te zien was in de derde ministeriële evaluatieconferentie met de Afrikaanse Unie in Djibouti vorig jaar. Wat Turkije onderscheidt van traditionele westerse mogendheden, is de nadruk op het vermijden van de historische koloniale bagage die veel Afrikaanse landen nog steeds associëren met voormalige imperialistische mogendheden.

Turkse functionarissen versterken dit sentiment door Turkije te positioneren als een neutraal alternatief voor het Westen. De gerenommeerde luchtvaartmaatschappijen van Turkije zijn een goed voorbeeld van de verdiepende verbindingen: ze vliegen naar ongeveer zestig bestemmingen op het continent en creëren zowel economische als culturele bruggen.

Turkije maakt gebruik van zijn diplomatieke en economische invloed, gericht op infrastructuurontwikkeling en brede, wederzijds voordelige relaties. Deze positionering stelt Turkije in staat om een ​​delicaat evenwicht te bewaren, waardoor het een waardevolle partner is voor een continent dat gretig is naar groei zonder de verwikkelingen van het vroegere kolonialisme.

Terwijl de burgeroorlog in Sudan voortduurt, is Turkije, met zijn diepe historische banden met de regio, naar voren gekomen als een verrassende maar stabiele kracht voor vrede. Vanaf het begin van het conflict heeft de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan de kanalen voor dialoog tussen de rivaliserende facties opengehouden. Hij heeft gepleit voor een evenwichtige benadering op basis van het principe van gelijke soevereiniteit, wat in contrast staat met de mislukte pogingen van andere internationale bemiddelaars.

De eerdere successen van Turkije op het gebied van diplomatie, zoals het bemiddelen in vrede in het conflict tussen Ethiopië en Somalië (LEES meer), versterken het optimisme rondom zijn mogelijke rol in Sudan. De Turkse minister van Buitenlandse Zaken Hakan Fidan heeft bewezen een belangrijke speler te zijn in het managen van deze ingewikkelde onderhandelingen. De betrokkenheid van het land is niet alleen strategisch, maar vertegenwoordigt ook een oprechte wens om te helpen het geweld te beëindigen en broodnodige stabiliteit te brengen in een door oorlog geteisterd Sudan.

Naast het versterken van de banden met de VAE, verstevigt Turkije zijn positie als diplomatieke bruggenbouwer en positioneert zichzelf als een onpartijdige en betrouwbare speler in deze veelzijdige crisis. Als de vredesinspanningen van Turkije slagen, de humanitaire ramp verzachten en de wijdverbreide ontheemding en honger aanpakken, zal de wereld opnieuw getuige zijn van de kracht van functionele diplomatie, aangezien Erdoğans visie dient als een potentieel model voor het oplossen van conflicten over de hele wereld.

Over de auteur

De meningen die in dit artikel worden geuit, zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het redactionele beleid van dit medium. De auteur is geostrategisch analist en freelance columnist over internationale aangelegenheden.

© Turksemedia.nl – Alle rechten voorbehouden | AA | Gepubliceerd: 26-01-2025