Posted by Turkse Media
Oct 05, 2025

Turkse archeologen vinden strategisch kasteel van 3.500 jaar oud

In het district Göle in de Turkse provincie Ardahan zijn archeologen gestart met opgravingen in de ruïnes van een kasteel waarvan de oorsprong teruggaat tot zo’n 3.500 jaar geleden. Het onderzoek richt zich op de architectonische structuur, historische lagen en nederzettingspatronen van de site. Daarbij zijn inmiddels de eerste vondsten, waaronder aardewerkfragmenten, blootgelegd.

De opgravingen worden uitgevoerd met toestemming van het Directoraat Cultureel Erfgoed en Musea van het Turkse ministerie van Cultuur en Toerisme. Het project staat onder leiding van Hakim Aslan, directeur van het Kars Museum en wordt begeleid door archeologe Ayşegül Akın Aras van de Universiteit van Ardahan. Ook de universiteit, het districtsbureau en de gemeente Göle ondersteunen het onderzoek.

Volgens Aslan hebben de opgravingen een bijzondere betekenis, omdat dit de eerste archeologische excavatie in Ardahan betreft. “Het kasteel ligt op een dominante positie in de regio en had een strategisch belang. Het onderzoek richt zich op de periode Laat-Bronstijd tot Vroeg-IJzertijd. We verwachten tijdens de werkzaamheden meer exacte dateringsresultaten te verkrijgen”, zei Aslan.

Hij benadrukte dat er in de omgeving Urartische inscripties zijn gevonden en dat ook Urartische bronnen naar dit gebied verwijzen. “Onze bevindingen zullen belangrijke inzichten bieden in de relatie tussen dit gebied en de Urartische beschaving.”

Levensstijl in de Bronstijd

Aras wees erop dat dit de eerste keer is dat in Ardahan een kasteel uit de Laat-Bronstijd-Vroeg-IJzertijd systematisch wordt opgegraven. “Tot nu toe was deze periode in deze regio archeologisch niet duidelijk omlijnd. De ligging van het kasteel, de defensieve architectuur en eerdere vondsten duiden allemaal op deze tijdsperiode.”

Het kasteel bevindt zich op circa 2.100 meter hoogte en biedt uitzicht over de Göle-vlakte en de wegen richting de Kaukasus, wat de strategische waarde verder vergrootte. Volgens Aras geeft de omgeving bovendien aanwijzingen over de leefwijze van de bewoners.

“Net als vandaag was de regio rijk aan weidegronden, wat suggereert dat veehouderij de belangrijkste bestaansbron vormde. Het dagelijks leven van 3.500 jaar geleden vertoont dus opvallende gelijkenissen met dat van nu”, aldus Aras.